درست همان طور که مکانیسم تولید پتانسیل عمل در گیرنده ها متفاوت است مکانیسم سازش نیز برای هر گیرنده متفاوت است
مثلا برای سلول های مخروطی و استوانه ای به وسیله تغییر غلظت مواد شیمیایی حساس به نور درون این سلول ها سازش حاصل می شود
احتمالا ۲ مکانیسم در سازش گیرنده های مکانیکی موثر است
۱-قسمتی از سازش ناشی از تنظیم مجدد ساختمان گیرنده است
مثلا درمورد جسم پاچینی ابتدا که گیرنده تحت فشار قرار می گیرد پتانسیل گیرنده ایجاد می شود ولی
سپس در عرض چند صدم ثانیه مایع موجود در جسم پاچینی توزیع مجدد می یابد و پتانسیل گیرنده از
بین می رود یعنی در کسر کوچکی از ثانیه با وجود تداوم محرک پتانسیل گیرنده برطرف می شود
۲- از پدیده ای به نام تطابق حاصل می شود یعنی به علت یک نوع تطابق الکتریکی در رشته عصبی
انتهایی است
مثلا در جسم پاچینی حتی اگر هسته مر کزی به تغییر شکل خود ادامه دهد نوک رشته عصبی به تدریج
به این محرک تطابق پیدا می کند
که احتمالا از غیر فعال شدن تدریجی کانال های سدیمی در غشای رشته عصبی ناشی می شود
احساسهای چشایی به سرعت تطابق پیدا میكنند و غالبا در ظرف حدود 1
دقیقه تحریك مداوم، به تطابق تقریبا كامل میرسند. با این وجود براساس
مطالعات الكتروفیزیولوژیك، فیبرهای عصبی – چشایی روشن شده است
كه تطابق خود جوانههای چشایی تنها نیمی از تطابق دیده شده را توجیه میكند.
بنابراین آخرین درجه تطابق كه در احساس چشایی به وجود میآید، تقریبا به
طور یقین در خود سیستم عصبی مركزی صورت میگیرد. تطابق، مكانیسمی
است كه با مكانیسم بیشتر سیستمهای حسی دیگر كه عمدتا بهطور كامل
در محل خود گیرندهها تطابق پیدا میكنند، تفاوت دارد..
منبع : فیزیولوژی گایتون
